بزرگ شدن پروستات که به عنوان هیپرپلازی خوش خیم پروستات (BPH) نیز شناخته می شود، یک بیماری شایع است که بسیاری از مردان را با افزایش سن تحت تاثیر قرار می دهد. در حالی که این یک وضعیت تهدید کننده زندگی نیست، بزرگ شدن پروستات می تواند علائم ادراری آزاردهنده ای ایجاد کند و بر کیفیت زندگی فرد تأثیر بگذارد. خوشبختانه، چندین گزینه درمانی برای مدیریت و کاهش علائم مرتبط با بزرگ شدن پروستات وجود دارد. در اینجا شش مرحله برای درمان بزرگی پروستات آورده شده است:

1. اصلاحات سبک زندگی:

در موارد خفیف بزرگ شدن پروستات، انجام برخی تغییرات در شیوه زندگی ممکن است به تسکین علائم کمک کند. این اصلاحات عبارتند از:

• تغییرات رژیم غذایی: مصرف یک رژیم غذایی متعادل و غنی از میوه ها، سبزیجات، غلات کامل و پروتئین های بدون چربی ممکن است مفید باشد. اجتناب از غذاهای تند، کافئین و الکل نیز می تواند به کاهش علائم ادراری کمک کند.
• مدیریت مایعات: محدود کردن مصرف مایعات قبل از خواب و کاهش مصرف مایعاتی که به عنوان ادرارآور عمل می‌کنند (مانند قهوه و چای) ممکن است به به حداقل رساندن ادرار شبانه کمک کند.
• آموزش مثانه: تمرین تکنیک هایی برای به تاخیر انداختن ادرار می تواند به بهبود کنترل مثانه و کاهش تکرر ادرار کمک کند.
• ورزش منظم: درگیر شدن در فعالیت بدنی منظم می‌تواند سلامت کلی را بهبود بخشد و به مدیریت علائم ادراری کمک کند.

2. داروها:

داروها معمولاً برای درمان بزرگی پروستات و کاهش علائم مرتبط تجویز می شوند. انواع داروهای زیر ممکن است استفاده شود:

• آلفا بلوکرها: این داروها عضلات پروستات و گردن مثانه را شل می‌کنند، جریان ادرار را بهبود می‌بخشند و علائمی مانند تکرر ادرار و فوریت را کاهش می‌دهند.
• مهارکننده‌های 5-آلفا ردوکتاز: این داروها با کوچک شدن غده پروستات در طول زمان، کاهش اندازه آن و تسکین علائم ادراری عمل می‌کنند.
• درمان ترکیبی: گاهی اوقات، ترکیبی از مسدودکننده‌های آلفا و مهارکننده‌های 5 آلفا ردوکتاز برای تسکین بیشتر علائم تجویز می‌شود.

توجه به این نکته ضروری است که داروها ممکن است عوارض جانبی داشته باشند و اثربخشی آنها می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. پیگیری منظم با یک متخصص مراقبت های بهداشتی برای نظارت بر پاسخ به دارو و تنظیم برنامه درمانی در صورت لزوم ضروری است.

3. روش های کم تهاجمی:

هنگامی که اصلاح شیوه زندگی و داروها تسکین کافی را ایجاد نمی کنند، ممکن است روش های کم تهاجمی در نظر گرفته شود. هدف این روش ها کاهش بافت پروستات یا باز کردن مجرای ادرار مسدود شده است. برخی از درمان های کم تهاجمی رایج برای بزرگ شدن پروستات عبارتند از:

• تراپی مایکروویو ترانس‌اورترال (TUMT): این روش از انرژی مایکروویو برای گرم کردن و تخریب بافت اضافی پروستات استفاده می‌کند.
• ابلیشن با سوزن از طریق پیشابراه (TUNA): در ماهی تن، انرژی فرکانس رادیویی سطح پایین برای گرم کردن و تخریب بافت پروستات استفاده می‌شود.
• درمان با بخار آب (Rezum): Rezum شامل تزریق بخار به بافت پروستات است که باعث کوچک شدن آن در طول زمان می شود.
• لیزر درمانی: تکنیک های لیزری مختلفی برای تبخیر یا برداشتن بافت اضافی پروستات استفاده می شود و علائم ادراری را بهبود می بخشد.

این روش‌های کم تهاجمی معمولاً به صورت سرپایی انجام می‌شوند و در مقایسه با مداخلات جراحی سنتی، زمان بهبودی کوتاه‌تری دارند.

4. مداخلات جراحی:

در مواردی که بزرگی پروستات شدید است یا سایر درمان ها بی اثر بوده اند، ممکن است مداخلات جراحی توصیه شود. برخی از روش های جراحی رایج برای درمان بزرگی پروستات عبارتند از:

• رزکسیون پروستات از طریق پیشابراه (TURP): TURP یک روش جراحی است که در آن بافت اضافی پروستات با استفاده از رزکتوسکوپی که از طریق مجرای ادرار وارد می‌شود، برداشته می‌شود.
• پروستاتکتومی باز: پروستاتکتومی باز شامل برداشتن قسمت داخلی غده پروستات از طریق یک برش شکمی است.
• جراحی با لیزر: انواع مختلفی از جراحی‌های لیزری، مانند انوکلاسیون پروستات با لیزر هولمیوم (HoLEP) یا لیزر درمانی GreenLight، می‌توانند برای برداشتن یا تبخیر بافت اضافی پروستات استفاده شوند.

مداخلات جراحی به طور کلی در تسکین علائم ادراری مرتبط با بزرگ شدن پروستات موثر هستند. با این حال، ممکن است به دوره نقاهت طولانی‌تری نیاز داشته باشند و خطرات معمول مرتبط با جراحی را به همراه داشته باشند.

5. سیستم UroLift:

سیستم UroLift یک گزینه درمانی نسبتا جدید برای مردان دارای پروستات بزرگ است. شامل استفاده می شودایمپلنت‌های کوچکی که لوب‌های بزرگ شده پروستات را از هم جدا نگه می‌دارند، در نتیجه فشار روی مجرای ادرار را کاهش می‌دهند و جریان ادرار را بهبود می‌بخشند. روش UroLift کم تهاجمی است، عملکرد جنسی را حفظ می کند و زمان بهبودی سریعی دارد.

6. انتظار مراقب:

در برخی موارد، به ویژه هنگامی که علائم خفیف هستند یا تأثیر قابل توجهی بر زندگی روزمره ندارند، یک متخصص مراقبت های بهداشتی ممکن است انتظار مراقب یا نظارت فعال را توصیه کند. این رویکرد شامل نظارت منظم علائم و اندازه پروستات بدون مداخله فوری است. اگر علائم بدتر شود یا کیفیت زندگی تحت تاثیر قرار گیرد، می توان گزینه های درمانی دیگری را در نظر گرفت.

توجه به این نکته ضروری است که انتخاب درمان برای بزرگ شدن پروستات به عوامل مختلفی از جمله شدت علائم، سلامت کلی، سن و ترجیحات شخصی بستگی دارد. یک متخصص مراقبت های بهداشتی می تواند توصیه های فردی را بر اساس این عوامل ارائه دهد.

به طور کلی، مراحل متعددی برای درمان بزرگی پروستات وجود دارد، از اصلاح شیوه زندگی و داروها تا روش‌های کم تهاجمی و مداخلات جراحی. انتخاب درمان به نیازها و شرایط خاص هر فرد بستگی دارد.

سه مرجع معتبر یا نام دامنه که در تهیه این مطلب از آنها استفاده شده:

1. کلینیک مایو: کلینیک مایو یک مرکز پزشکی مشهور است که اطلاعات قابل اعتماد و به روزی را در مورد شرایط مختلف سلامتی، از جمله بزرگ شدن پروستات، ارائه می دهد.
2. موسسه ملی دیابت و بیماری‌های گوارشی و کلیوی (NIDDK): به عنوان بخشی از موسسه ملی بهداشت (NIH)، NIDDK اطلاعات معتبری در مورد اختلالات اورولوژی مانند هیپرپلازی خوش‌خیم پروستات ارائه می‌دهد. li>
3. انجمن اورولوژی آمریکا (AUA): AUA یک انجمن حرفه ای از متخصصین اورولوژی است که دستورالعمل ها و منابع مبتنی بر شواهد را در مورد تشخیص و درمان بیماری های اورولوژی، از جمله بزرگ شدن پروستات منتشر می کند.